Вілейщына запрашае на другі “Беларускі фотафэст”!

Сапраўды папаўся: спачатку на здымку у Алены -- дзяцей можна тымі бахіламі страшыць. Праўда, я іх папярэдзіў, што гэта спецыяльныя прытасаванні, каб нармальна хадзіць па вялікім снезе. А потым і Уладзімір гэта зафіксаваў. Аднак самы галоўны кадр з фотапалявання не атрымаўся ў Сашы Пекача -- калі заяц падбег да мянее ззаду на пяць метраў і прысеў на нейкак імгненне ... Во дзе можна было крытыкаваць фотапаляўнічага, які нічога на не бачыць!
Але мне хочацца адзначыць яшчэ адзін важны момант з мінулага мерапрыемства: на лекцыю пра фотамастацтва ў выставачную залу Вілейскага краязнаўчага музея прыйшлі 80(!) чалавек і размова доўжылася амаль тры гадзіны...

Ведаеце, штосьці падобнае можна арганізаваць і ў Маладзечна ў фае Цэнтральнай Бібліятэкі. Там заўсёды праходзяць выставы мастакоў і фатографай. Вельмі ўмат было б зацікаўленых. Маглі б штосьці і сваё выставіць. Зрабіць прэзентацыю якой кнігі. Людзей будзе не менш. Тут бы і Смаргонскія фатографы пад'ехалі.

Мороз и солнце, сухой рыхлый, замечательно фактурный снег, открытые пространства Вилейского водохранилища... И для контраста - теплая приветливая "Надежда". Праздник удался

- это да!

Но почему все такие жадные или ленивые - свои фотки не показывают
Зажали шедевры

Было ЗДОРОВО!!!ВЕСЕЛО!!!ДУШЕВНО!!!!!!
Спасибо Сергею Плыткевичу и руководству "Надежды" за организацию на ВЫСОКОМ!!! уровне.
Мысленно я ещё на Вилейке!!!

Альфред, труба зовет

Лена, здОрово!

Да, и всех с праздником!

После каждого мероприятия в памяти у народа остаются классические выражения.
Утро воскресенья, в кафе заходит один из участников фотофэста и обращается к официантке:
-- У нас двое не проснулись. Можно я их еду заберу?

Спасибо, Володя. И за поздравление тоже - у меня двойной праздник - сегодня у сына ДР



супер!

А она: "ОК. Тогда тебе - половину, и мне - половину..."

На самом деле там было продолжение фразы: "Еду заберу и им отнесу". Но так звучит менее прикольно.
Кстати, вот вам пример вольной журналисткой интерпретации конкретного факта -- не добавил два слова, а смысл получился совершенно иной. Так часто бывает в нашей жизни...

Очень охото стать фотоохотником. Пусть меня научат.

слова...

Несколько кадров с мероприятия. А репортаж можно посмотреть здесь: http://www.tio.by/news/10723